Το Τσίρκο..

Ακροβάτες ισορροπιστές  πάνω σε ηλεκτροφόρα καλώδια..

Η ψευδαίσθηση της ελευθερίας 

του πουλιού που βλέπει τον κόσμο από ψηλά 

σας το λέω,

είναι παγίδα..

Οι δυνάμεις καταστολής περιμένουν  τη στιγμή που 

η μυρωδιά της καμμένης μας σάρκας 

θα επισκιάσει τη λάμψη των κουστουμιών μας..

Θηριοδαμαστές μαστιγώνουν αλύπητα τα κορμιά μας,

μα πιότερο τα μυαλά μας στην υπακοή..

Άγρια ζώα απαλλαγμένα απ' το ένστικτο της επιβίωσης,

κορμιά πονεμένα απ' τις κακουχίες της υποταγής..

Χαμόγελα ζωγραφισμένα με τοξικά χρώματα.. 

Διάβρωση..

Το δέρμα κάτω απ' το μακιγιάζ του γελωτοποιού

είναι σκαμμένο και τραχύ 

σαν σκουριασμένη πρόκα ..

Κανείς δε θέλει πια να δει το αληθινό του πρόσωπο

τους φτάνουν τα δάκρυα της χαρμολύπης στα μάγουλα του..

Οι θεατές άβουλες μαριονέτες, 

συνένοχοι  κι επικριτές της βιομηχανίας του θεάματος

πλήρωσαν το τίμημα της παράστασης,

στην είσοδο,

για να 'χουν το δικαίωμα να χειροκροτούν 

κάθε που ανάβει η φωτεινή επιγραφή..

Οι πρόγονοι μας γεννήθηκαν κάτω απ' την ίδια πολύχρωμη τέντα

και χάθηκαν στο ίδιο βρωμερό παιχνίδι της καταξίωσης..

Δεν είμαστε ταλαντούχοι,

σας το φωνάζω, 

μαριονέτες είμαστε σε θίασο αποτυχημένο..

Ο θιασάρχης με το γυάλινο μάτι, 

κάθε που δυσανασχετούμε,

περιμένει στα παρασκήνια να μας θυμίσει,

πως τα εισιτήρια που κόβουν, 

τα ιδρωμένα απ' την απληστία χέρια του

πληρώνουν το μουχλιασμένο ξεροκόμματο

που απολαμβάνουμε μετά την παράσταση..

Μα εμείς είμαστε καλλιτέχνες, ευγενικές ψυχές

κι έτσι το μπαγιάτικο ψωμί γίνεται πιο νόστιμο

αφού πιστεύουμε πως εμείς το επιλέξαμε για γεύμα..