Σου κρύφτηκα να μη με βρεις..
Στη μικρή μου κρυψώνα ο χρόνος κυλάει αργά,
λίγα λεπτά αιώνες δικά μου,
ν' αφουγκράζομαι το αίμα μου να κυλάει,
ν' ακούω τους παλμούς της καρδιάς μου,
μακριά απ' το θόρυβο της πόλης..
Τούτο το παιχνίδι μου δεν είναι σαν τ' άλλα,
η έκβαση του προδιαγεγραμμένη σαν τη μοίρα του ανθρώπινου γένους..
Αλλά μ' αρέσει που μέσα στην τόση ματαιότητα εγώ κερδίζω χρόνο,
χορεύω στη μουσική του εαυτού μου,
ζω τη δική μου περιπέτεια,
συνεπαρμένη πως αν δε με βρεις θα βγώ και θα πω "φτου ξελεφτερία για όλους"..
1 σχόλιο:
Μη μου πείς οτι είσαι μοιρολάτρισα?
Δημοσίευση σχολίου