Κάθε που πιάνω να γράψω
μου βγαίνει εκείνη η θλίψη που κουβαλάω από παιδί..
Καμιά φορά τη βλέπω και στα μάτια των παιδιών μου
κι αναρωτιέμαι αν είναι φυσικό
ένας ανθρωπος να κουβαλάει μια θλίψη-παρακαταθήκη στη ζωή του..
Να πεις δε θέλω να τη διώξω,
μα είναι που τη νιώθω σαν εκείνο το τατουάζ που ονειρεύομαι χρόνια,
στο δέρμα μου..
Λάθος μου μάθανε την αγάπη..
Τι να φταίνε κι εκείνοι, που τους πήγαν σε λάθος σχολειό..
Κουράστηκα να κουβαλάω πόνους άλλων
ν' απαξιώνω την ευαισθησία μου..
Μου λείπουν χαρές να έχω να δώσω και παραπέρα..
Θέλω μαλακάδα να κοιμηθώ βαθιά
και να ξυπνήσω άλλη,
αυτή που θέλω να είμαι,
να μη φοβάμαι
όχι επειδή είμαι δυνατή
μα επειδή έχουν εξαφανιστεί τα θηρία του κόσμου..
Έτσι θα μείνουμε για πάντα άγνωστοι μεταξύ μας.. Αθώα θύματα ενός αναίμακτου πολέμου.. Χορτάτοι ανάμεσα σε πεινασμένους Αξιομνημόνευτοι ανάμεσα σε ξεχασμένους.. Νομοταγείς ανάμεσα σε παρανόμους.. Μα δεν είναι το πιο μεγάλο μας αμάρτημα η υποταγή όσο η σιωπή των ίδιων μας των λόγων..
Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Time found you lying motionless The definition of an old love was lying on the wooden floor of memory Each day you scribble a meaningful ins...
-
Ή αλλιώς πως ο κακός λύκος έγινε καλός.. Μια φορά κι έναν καιρό στο γνωστό δάσος των παραμυθιών ζούσε ένας πολύ Κακός Λύκος, για την ακρ...
-
Σεργιάνιζα στο μυαλό σου φορώντας τα καλά μου. Κάποιες καλοκαιρινές νύχτες έρωτας σαρκοβόρος στήνει καρτέρι και μαχαιρώνει με λό...
-
Της άρεσε να περιφέρεται ανάμεσα στο όριο του πεπερασμένου και του αδιάστατου.. "Λίγο κραγιόν θα βοηθούσε.." σκέφτηκε Τα όρια...
-
Ο τίτλος είναι δανεισμένος από ομώνυμο βιβλίο του Τ.Ρόμπινς που τελικά δεν κατάφερα να διαβάσω ποτέ ως το τέλος.. Οι τελευταίες μέρες κυλούσ...
-
http://www.eyelands.gr/site/index.php?option=com_content&view=article&id=1374%3A2013-07-19-09-28-54&catid=67%3A2010-11-12...
-
Εραστές άγγελοι με κόκκινα πανωφόρια τρύπησαν αργά τη σάρκα μιας ενάρετης παρθένας.. Τις νύχτες με πανσέληνο θεριεύουν τα ένστικτα τω...
-
http://www.eyelands.gr/site/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=69&Itemid=105 Κατουράω συνέχεια τ...
10 σχόλια:
Αν πω οτι πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τα θηρία του κόσμου,
θα είναι μεγάλη μαλακία?
Για τη θλίψη παρακαταθήκη,
για ξακοίταξε τα μάτια των παιδιών, μηπως βλέπεις στα μάτια τους τη δική σου αγωνία ?
Απο την άλλη, η ζωή δεν είναι μόνο χαρά! (την είπα πάλι!)
Μου φαίνεται πως στο σχολείο των παιδιών σου διορίστηκε μουσικολόγος ένας γνωστός μου...
Πειράζει να θέλω τις στεναχώριες μερικών που δεν ξέρουν τι να κάνουν τα φράγκα;
Ασε με βρε Τάκη γιατί είμαι μέχρι το λαιμό απ την αγανάκτηση, για να καταλάβεις αυτό το σχόλιο είναι "κλεμένο" απ τον ύπνο μου και ξέρεις είναι μόνο 22.45 αλλά αν δεν παω σύντομα για ύπνο αύριο δεν θα μπορέσω να ανταπεξέλθω..
Δεν έχω πλέον ούτε την πολυτέλεια της επιλογής να κοιμηθώ οτι ώρα γουστάρω..
Ασκαρ μου,
έχεις μείνει πολύ πισω..
Τα αλητάκια μου είναι πλέον γυμνασιοπαιδα..
Αστα γερνάω κι έχω ν' αντιμετωπίσω και 2 εφήβους..
Και τη δική μου εφηβεία που τη βάζεις?
Πάω για ύπνο τάχιστα μόλις ψήθηκε και το φαί μου..
Φιλιά αλήτικα..
Μια Παναγιωταρά αλήτισσα..
Κρατήσου εσύ Αλήτισσα και θα 'ρθει και το τατουάζ..
Κι η θλίψη ας μην φύγει.. Όσοι την κουβαλάμε εκ γεννετής, μας μαθαίνει και την μαθαίνουμε τόσο καλά που μακριά της απομένουμε στεγνοί..
Καλώς ήρθες Γιώργο..
Η θλίψη μπορεί να γίνεται δημιουργική μα προτιμώ τη χαρά σα κινητήρια δύναμη..
Η θλίψη είναι δύναμη. Κι αν δυνατά την αντιμετωπίσεις, θα σου προσφέρει ως αντάλλαγμα όση χαρά ονειρεύτηκες. Τα θηρία του κόσμου δε θα εξαφανιστούν, μα θα αντιμετωπιστούν αποτελεσματικότερα αν συμμάχους κάνεις την υπομονή και το χρόνο.
φιλιά πολλά
Καλησπέρα Μαριλία μου,
καλή σχολική χρονιά και καλό κουράγιο..
Ευτυχώς που η ζωή έχει τόσες εναλλαγές και η θλίψη εναλλάσεται με τη χαρά και τόσα ακόμα συναισθήματα..
Να είμαστε όλοι καλά να τα βιώνουμε και να τα εκτιμάμε..
Η Μαρία Νεφέλη λεει:
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΘΛΙΨΗ
Γεια σου θλίψη
Καλημέρα θλίψη
έντομο που φωλιάζεις μέσα μου
κι ολονυχτίς καραδοκείς πότε θ ανοίξω μάτι....
Στην αρχή σ έχω λησμονήσει
κοιτάζω τις γραμμές του ταβανιού_
άξαφνα πατείς και μπαίνεις
στη συνείδηση
Ερχεσαι να πικράνεις το πρωινό καφέ
ν αποσπάσεις κάτι απ΄την ελάχιστη χαρά
του χεριού μου στο πόμολο του παραθύρου
φέρνεις ανωμαλόες στο νερό του μπάνιου
προκαλείς το πρώτο δυσάρεστο τηλεφώνημα
είσαι τέρας
μικροσκοπικό Μινώταυρος που ζητάει τροφή
και συντηρείται με το ελάχιστο....
Τρως τρως Μινώταυρε
είναι σάρκες αυτές δεν είναι αέρας
έτσι που δεν θ απομείνει τίποτε.
Γεια σου θλίψη
Καλημέρα θλίψη
έχεις εγκατασταθεί μονίμως μέσα μας
είσαι χειρότερη από τους ιούς και τους βακίλους
οι φιλόσοφοι σ εξετάζουν στο φασματοσκόπιο
έχεις δώσει λαβή σε μιαν εξαίρετη λογοτεχνία
τη διαβάζουμε και "βρίσκουμε τον εαυτό μας"
πιπιλάμε τη μαύρη καραμέλα μας.
Άτε να χαθούμε
παλιοτόμαρα μιας ευτυχίας πέμπτου ή έκτου ορόφου.
Όταν η συμφορά συμφέρει λογαριαζέ την για πόρνη."
Από την ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ του Ελύτη
Ώστε τα Αλητάκια έγιναν ... Αλήταροι!
Τέσπα...
Κι εμείς κουκλάρα μου περνάμε γαϊδουροεφηβεία!
Καλημέρα Mr.Di,
εδώ είναι μια ηλιόλουστη Κυριακή κι έχει και δροσιά..
"Όταν η συμφορά συμφέρει λογάριαζε την για πόρνη", παρόλο που η Μαρία Νεφέλη είναι από τ' αγαπημένα μου, αυτή τη φράση δεν την είχα αξιολογήσει ποτέ..
Σπουδαία κουβέντα..
Να έχετε μια όμορφη Κυριακή.. Οι ευχές για καλή εβδομάδα με μελαγχολούν..
Ασκαρούλη,
αμα φύγουμε εμείς απ' την εφηβεία θα τρομάξει ο κόσμος με το αποτέλεσμα, οπότε μια χαρά είμαστε..
Καλή κυριακή απ' το νότο!!!
Δημοσίευση σχολίου