Δεν μπορώ πια να βγάλω λέξεις να ταιριάζουν με 'κείνα που νιώθω..
Χλευαστικά γελάνε οι ηδονές που ένιωσα κάποτε που αγαπούσα τον έρωτα..
Με πλησιάζει δυσοίωνα μια θλίψη συνυφασμένη με την άρνηση για όσα αγάπησα
Σκοτεινές κουρασμένες ψυχές είμαστε απ' το μόχθο και την ανασφάλεια..
Θέλω πολύ ν' αγαπήσω το κορμί μου που τ' αρνηθηκες με μανία σκύλου,
αλλά μ' αρνιέται κι 'κείνο,
για όσα ζήτησε και δεν του τα 'δωσα τότε που πονούσε..
Κάποτε η λαγνεία με κυρίευε κι αναζητώ μάταια ξανά και ξανά
εκείνο το συναίσθημα που μ' έκανε γυναίκα
καθώς περνώ σκοντάφτοντας στο γένος του ουδέτερου..
Με το χρόνο θα ΄ρθουν να πουν οι σοφοί του κόσμου
πως η λύτρωση βρίσκεται στη γαλήνη του νου
μα εγώ δε θα την έχω βρει
και θα περιπλανιέμαι σκονισμένη απ το κοκκινόχωμα του δρόμου
αλήτισσα,περιθωριακή κομπάρσα στο έργο της ζωής..
Έτσι θα μείνουμε για πάντα άγνωστοι μεταξύ μας.. Αθώα θύματα ενός αναίμακτου πολέμου.. Χορτάτοι ανάμεσα σε πεινασμένους Αξιομνημόνευτοι ανάμεσα σε ξεχασμένους.. Νομοταγείς ανάμεσα σε παρανόμους.. Μα δεν είναι το πιο μεγάλο μας αμάρτημα η υποταγή όσο η σιωπή των ίδιων μας των λόγων..
Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Time found you lying motionless The definition of an old love was lying on the wooden floor of memory Each day you scribble a meaningful ins...
-
Ή αλλιώς πως ο κακός λύκος έγινε καλός.. Μια φορά κι έναν καιρό στο γνωστό δάσος των παραμυθιών ζούσε ένας πολύ Κακός Λύκος, για την ακρ...
-
Σεργιάνιζα στο μυαλό σου φορώντας τα καλά μου. Κάποιες καλοκαιρινές νύχτες έρωτας σαρκοβόρος στήνει καρτέρι και μαχαιρώνει με λό...
-
Της άρεσε να περιφέρεται ανάμεσα στο όριο του πεπερασμένου και του αδιάστατου.. "Λίγο κραγιόν θα βοηθούσε.." σκέφτηκε Τα όρια...
-
Ο τίτλος είναι δανεισμένος από ομώνυμο βιβλίο του Τ.Ρόμπινς που τελικά δεν κατάφερα να διαβάσω ποτέ ως το τέλος.. Οι τελευταίες μέρες κυλούσ...
-
http://www.eyelands.gr/site/index.php?option=com_content&view=article&id=1374%3A2013-07-19-09-28-54&catid=67%3A2010-11-12...
-
Εραστές άγγελοι με κόκκινα πανωφόρια τρύπησαν αργά τη σάρκα μιας ενάρετης παρθένας.. Τις νύχτες με πανσέληνο θεριεύουν τα ένστικτα τω...
-
http://www.eyelands.gr/site/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=69&Itemid=105 Κατουράω συνέχεια τ...
10 σχόλια:
Νομίζω πως τώρα που έχουμε κι οι δυο κουραστεί κι απαρνηθεί τις ηδονές του βίου, είναι καιρός να φροντίσουμε και την ψυχή μας!
Τι λες; Ιδρύουμε ένα μεικτό μοναστήρι;
Θα έρθουν πολύ από δω μέσα! Και πρώτος απ' όλους ο "Γάλλος"...
Ποιός είναι ο Γάλλος?
έρχεται σήμερα!
μας έλειψε ο μπάσταρδος!
A! για τον Τάκη λες?
Αμα ιδρυσουμε μοναστηρι οι 3 μας, δεν θα είναι μοναστηρι, θα είναι η βιλα των οργίων, θα μας κράξει ακομα κι ο διαβολος!!!
Λοιπόν οκ, εγω θα βάλω τα ερωτικά βοηθήματα (συμπεριλαμβάνονται και τα κεριά)...
ο Ασκαρ θα προσεύχεται μέρα νύχτα για τις ψυχές μας και εμείς τα υπόλοιπα....
εντάξει, αν βρει χρόνο μπορεί να βοηθήσει..
να αλλάζει τις μπαταρίες εννοώ.....
Το να είσαι μοναχοφαγάς Τάκη μου, δεν ταιριάζει με το χριστιανικό πνευμα που είναι αλτρουιστικό..
Καλώς μας ήρθες από τα εξωτερικά!!
Ο Ασκάρ δεν παρέλειψε να με ενημερώσει όπως βλέπεις..
Ξύπνιος ο Τάκης!
Χωρίς Άσκαρ στο κόλπο, σου λέει, χρειαζόμαστε φουλ βοηθήματα και έξτρα επαναφορτιζόμενες μπαταρίες...
Ποιός είπε οτι εχω χριστιανικό πνεύμα αλτρουισμού?
(Θεωρώ μύθο τη "μονοφαγία" αφου η γυναίκα αποφασίζεικάθε φορά.)
Στη περίπτωση μας,
δεν θέλω να μπω εμπόδιο στον μεγάλο έρωτα σας.. αλλά αν ο άλλος επιμένει στις προσευχές?...
αντε, εκτος απο μπαταρίες μπορεί να αλλάζει και τα λιβάνια στα θυμιατά που θα καίνε για ατμόσφαιρα.....
περιορίζομαι στο: εξαιρετικό!
Εμπόδια, έρωτας.. the story of my life..
Να σας πω, μη μαλώνετε, αφήστε πρώτα να κάνουμε το περίφημο μοναστήρι και μετά βλέπουμε με τι "φόρμουλα" θα το "λειτουργήσουμε"..
Αλλώστε δεν είμαι σίγουρη αν τελικά θέλω ν' απαρνηθώ τα εγκόσμια, αυτό ήταν εικασία του Ασκάρ που περιδιβαίνει στα μοναστήρια, εμένα η "νηστεία" γενικά δε μου πάει..
Ανώνυμη/ε,
σας ευχαριστώ..
Δημοσίευση σχολίου