Έτσι θα μείνουμε για πάντα άγνωστοι μεταξύ μας.. Αθώα θύματα ενός αναίμακτου πολέμου.. Χορτάτοι ανάμεσα σε πεινασμένους Αξιομνημόνευτοι ανάμεσα σε ξεχασμένους.. Νομοταγείς ανάμεσα σε παρανόμους.. Μα δεν είναι το πιο μεγάλο μας αμάρτημα η υποταγή όσο η σιωπή των ίδιων μας των λόγων..
Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008
Μιά χαρά και μια λύπη..
Βρίσκομαι σε μια καθημερινή μάχη με το χρόνο,
και κατά πως φαίνεται εκείνος βγαίνει πάντα νικητής..
Κι αλίμονο, αλλιώς δε θα μπορούσε να γίνει,
εκείνος είν΄ αιώνιος, κι εγώ απλά περαστική..
Καμιά φορά γελώ με τα καμώματα του,
μα συνήθως θλίβομαι για τις στιγμές που χάνω,
για την ξεκούραση που τόσο μου λείπει,
για την ανεμελιά που έχασα πριν χρόνια,
για τις βιαστικές αγκαλιές σ' αυτούς που αγαπώ..
Κάτι σου δίνει, κάτι σου παίρνει
ποτέ όλα μαζί,
μια χαρά και μια λύπη,
αραδιασμένες διαδοχικά για να μην ξεχνάς..
Να ‘χεις το φόβο της απώλειας,
την ενοχή πως τα θες όλα..
Να χεις την κούραση στο βλέμμα,
και κάποιες ώρες τα βάρη σου να σε λιώνουν,
μα εσύ να λες: «όλα καλά, επέζησα και σήμερα»..
Είναι στιγμές που νιώθω μόνη, κι ας μην είμαι..
Είναι στιγμές που θέλω να νιώσω χαρά,
μα πονάει το μυαλό μου και το σώμα μου..
Είναι στιγμές που δε με φτάνουν οι ανάσες και νιώθω να πνίγομαι..
Είναι κι άλλες που θέλω να εξαφανιστώ..
Δε νιώθω λύπη για τα περασμένα, δεν προλαβαίνω να τα σκεφτώ..
Μα νιώθω πόνο για ΄κεινα που δεν προλαβαίνω να γευτώ..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Time found you lying motionless The definition of an old love was lying on the wooden floor of memory Each day you scribble a meaningful ins...
-
Ή αλλιώς πως ο κακός λύκος έγινε καλός.. Μια φορά κι έναν καιρό στο γνωστό δάσος των παραμυθιών ζούσε ένας πολύ Κακός Λύκος, για την ακρ...
-
Σεργιάνιζα στο μυαλό σου φορώντας τα καλά μου. Κάποιες καλοκαιρινές νύχτες έρωτας σαρκοβόρος στήνει καρτέρι και μαχαιρώνει με λό...
-
Της άρεσε να περιφέρεται ανάμεσα στο όριο του πεπερασμένου και του αδιάστατου.. "Λίγο κραγιόν θα βοηθούσε.." σκέφτηκε Τα όρια...
-
Ο τίτλος είναι δανεισμένος από ομώνυμο βιβλίο του Τ.Ρόμπινς που τελικά δεν κατάφερα να διαβάσω ποτέ ως το τέλος.. Οι τελευταίες μέρες κυλούσ...
-
http://www.eyelands.gr/site/index.php?option=com_content&view=article&id=1374%3A2013-07-19-09-28-54&catid=67%3A2010-11-12...
-
Εραστές άγγελοι με κόκκινα πανωφόρια τρύπησαν αργά τη σάρκα μιας ενάρετης παρθένας.. Τις νύχτες με πανσέληνο θεριεύουν τα ένστικτα τω...
-
http://www.eyelands.gr/site/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=69&Itemid=105 Κατουράω συνέχεια τ...
18 σχόλια:
καλησπέρα... ένα βράδυ με τόση θλίψη και ενοχές γεμάτο... το ποστ σου μου πρόσφερε θλίψη αλλά και χαρά... που σε βρήκα. θα περνώ συχνά.
Ένα κείμενο ενάντια στο χρόνο!Ένα κείμενο δυνατό, θλιμμένο, μα και τόσο υπέροχο!Προτείνω:γρήγορα Αγιοφάραγγο!Ο μόνος τόπος που δίνει αποβολή στο χρόνο.Εκεί για μένα είναι ο Παράδεισος αχ, και εσύ μένεις τόσο κοντά του....
Φιλιά από την άλλη πλευρά του Αιγαίου...
τα μακριά σου χέρια...
ακόμη δε μ'αγγίζουν...
δε θα γευτείς το νέκταρ της νίκης σου απόψε...
το γκρι της σκέψης μου, θα δείξει μία τούφα απ'τα μαλλιά μου..τίποτε άλλο για σένα...
Παλεύεις με το χρόνο ε?
Υπερβάλλεις με κοινοτυπίες μου φαίνεται...
Αντε να πω και εγω μια κοινοτυπία:
Ζήσε το παρόν !!
.. μπαρούφες δηλ...
ΥΓ αμα βέβαια λες τις κοινοτυπίες ωραία όπως εσύ είναι ακόμα πιο επικίνδυνες...
η δικια μου η απογνωση ειναι
οταν τελειωνω την ημερα
και λεω αντε περασε μια μερα ακομα
ανακουφισμενος
και ξεχναω τι σημαινει αυτο ....
μια μερα λιγοτερη
και εγω το χαιρομαι που περασε
καθε βραδυ θα επρεπε
να πενθω για τις χαμενες μερες που μαζευονται.....
σαν τα κερια
http://www.kavafis.gr/poems/content.asp?id=144&cat=1
chichipiru,
(αμάν παιδάκι μου τι όνομα είν' τούτο!!)
Καλώς όρισες, λυπάμαι που σου πρόσφερα θλίψη είμαι όμως κυκλοθμική κι όταν είμαι αστεία είμαι πολλή αστεία!!
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια..
Κίρκη,
καλως ήρθες μάγισσα!
Σε βρίσκω ιδιαίτερα ενημερωμένη απ' το νησί..Πολύ όμορφο το Αγιοφάραγκο αλλά εκτός εποχής αλλά και πάλι που χρόνος για εκδρομές..
Αντε το καλοκαίρι να ρθεις να κάνουμε ελευθερο καμπιν ξέρω τα καλύτερα μέρη..
Ιπποποταμάκι,
δυστυχώς μια άσπρη τούφα είναι το τελευταίο που μ' ενδιαφέρει..Όμως ο χρόνος μ αγγίζει με την ταχύτητα που τρέχει κι εγώ δεν τον προλαβαίνω..
Τάκη,
παλεύω με το χρόνο ναι,αλλά όχι όπως το εννοείς..Που γερνάω δε με νοιάζει τόσο, κι αν είχα ν' αλλάξω την ωριμότητα μου με λιγότερες ρυτίδες μάλλον δε θα υπέκυπτα στην ανταλλαγή..
Παλεύω με το χρόνο να μπορώ να είμαι εργαζόμενη και μάλιστα σε 2 δουλειές, να είμαι μαμά, νοικοκυρά και εννίοτε γυναίκα ή ερωμένη όπως θες πέστο..
Και να 'χω και χρόνο να κάνω πράγματα που αγαπώ.. ο χρόνος είναι λίγος και δε μου φτάνει να κάνω όσα θέλω κι όσα πρέπει και τελικά σε τίποτα δεν είμαι καλή κι αυτό με στεναχωρεί..
Κι ακόμα όταν θέλω να απολάυσω το παρόν δεν το προλαβαίνω γιατί ξέρεις το παρόν γίνεται παρελθόν σε κλάσματα του δευτερολέπτου..
Και τώρα γελάω που είμαι και επικίνδυνη..
Μπουυυυυ!!!
Να με προσέχεις εμένα!!
Καλό βράδυ!!
Ανόητε άντρα,
είπες ακριβώς αυτό που σκεφτόμουνα όταν έγραφα το ποστ!!
Καλό κουράγιο και που ξέρεις μπορεί κάποτε να μη χρειάζεται να πενθούμε μέρες...
Καλό βράδυ και σ' εσένα!!
μην πέφτεις...
έρχονται Χριστούγεννα...
έγω τι να πω...που το καλοκαίρι κλείνω τα 30...!!!!
και φαίνομαι τουλάχιστον για 26...
τωρα τελευτεα ολο κατω εισαι?εισαι μαλον καλοκαιρινος τυπος....καθε μερα υπαρχουν χαρες αρκει να της εντοπιζουμε και να της χαιρομαστε ...και λυπες δεν λεω ...αρκη να της ξεπερναμε...παρε μονο κουραγιο απο τον εαυτο σου....και κατι ακομα ποτε μη μετανιωνης για κατι που εκανες...σου ευχομε μια καλη μερα...
Αχαχαχαχαχα!!!
Ιπποπόταμε είσαι απίθανος!!
Εχω σκάσει στα γέλια..
Τι δράμα κι αυτό να κλείνεις τα 30 και να φαίνεσαι 26..
Πάει να κλείσω εγώ τα 37 το καλοκαίρι και να φαίνομαι 26 κι εσύ τα 30 και να φαίνεσαι 37;!!!
Μια χαρά είμαι Γρηγόρη..
Καθόλου καλοκαιρινός τύπος μου αρέσουν όλες οι εποχές απλα το χειμώνα κουράζομαι περισσοτερο λόγω υποχρώσεων..
Μελαγχολική είμαι εκ φύσεως..
Τι να κάνεις βρε Γρηγόρη ακόμα κι οι Αλήτισσες Μελαγχολούν..
τέλειωσαν τα ψέμματααααααα....
ακόμα και για μένα...
ο βενιαμίν...
σκατά βενιαμίν...πια
είπα να ξεγελάσω τον χρόνο βάζοντας σιδεράκια στα 28 (ακόμα τα φοράω)...αλλά οι άσπρες τρίχες...οι επιδόσεις στο μπάσκετ...ίσως και κάπου αλλού φθίνουν...
και μετά έλα να μου πεις μαζί με την σπιτόγατα για ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ απογοητεύσεις :)))
Ένα θα σου πω...η 13η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2009 θα είναι μία μαύρη ημέρα...
Καταρχήν να σου πω ότι οι άντρες όσο μεγαλώνετε τόσο πιο καλοί γίνεστε και σαν άνθρωποι και εμφανισιακά, οπότε άδικα ανησυχείς για τις άσπρες τρίχες, όσο για τις επιδόσεις σου σε παντώς είδους αθλητικες δραστηριότητες, εκεί όντως ο χρόνος κάνει κακό στους άντρες περισσότερο απ' τις γυναίκες..
Πάντως εγώ ένα θα σου πω νιώθω ότι μετά τα τριάντα άρχισε μια από τις πιο όμορφες περιόδους της ζωή μου..
Καμιά φορά που σκέφτομαι αν θα μπορούσα να γυρίσω πίσω το χρόνο, ξέρω ότι σίγουρα δε θα ήθελα να γυρίσω πιο κάτω απ' τα 30..
Ελπίζω να νιώθω το ίδιο και μετά τα 40 και μετά τα 50 και πάει λέγοντας..
Κάθε ηλικία έχει τις ομορφιές της οπότε άδικα ανησυχεις.
Ένα στο μπλογκί μου ν' ακούσεις το τραγούδι με τον Παπακωνσταντίνου... "τι νόημα θα 'χε τ' όνειρο χωρίς μικρές νοθείες"!
Στο αφιερώνω... είσαι κι εσύ ένας "Ιπτάμενος Ολλανδός" της ζωής;
Σ' ευχαριστώ βρε Ασκάρ, πολύ καλό το τραγούδι..
Η αλήθεια είναι πως άλλοτε νιώθω Ιπτάμενος Ολλανδός κι άλλοτε Μικρή Ολλανδέζα..
Λες να είμαι διχασμένη προσωπικότητα;
Χα χα Καλό Σαββατοκύριακο..
ο χρόνος πρέπει να σταθεί
να μη σε καταλύσει
γιατί στο κόσμο τέτοιο ανθό
δε ξαναβγάζει η φυση!!!!!
χρόνε που φθείρεις τσ'ομορφιές
μη φθείρεις τη δική της ..
άστη.. στο ψεύτη το ντουνιά
στολίδι το κορμί της...
ελπίζω να νιώθεις τώρα καλύτερά!!! μετά τις ικεσίες μου στο χρόνο!!!
Εμ εδώ που τα λέμε Περίπλου, πες μου μια γυναίκα που δε θα ένιωθε καλύτερα με τέτοια μαντινάδα..
Σ' ευχαριτώ πολύ και καλό σου Σαββατοκύριακο!!
Πολύ λύπη έχει πέσει τελευταία...
Φιλιά μελαγχολικά.
Δύσκολες μέρες Γατούλα..
Δύσκολοι καιροί για μας κι υποψιάζομαι ακόμα χειρότεροι για τα παιδιά μας..
Φιλιά νυσταγμένα..
Δημοσίευση σχολίου