Ονειρεύομαι με μάτια ορθάνοιχτα και χείλη κλειστά..
Αναπολώ σαν να κοιτάζω κιτρινισμένη καρτ-ποστάλ ξεχασμένων διακοπών..
Ποια ανάγκή μου ανασκάλεψε ο χρόνος
κι ύστερα τιμητικά με τοποθέτησε στο «σωρό»
γελώντας τρανταχτά με το ίδιο του το κατόρθωμα;
Βασική μου απορία
η πηγή της ίδιας της εσωτερικής μου ανάγκης..
Όταν οι επιθυμίες γίνονται ανάγκες
δεν έχεις πια άλλη επιλογή απ΄ το να εξομοιωθείς..
Ο πόνος της απώλειας σε τοποθετεί στη θέση του στρατιώτη
που τα βράδια ξεκουράζεται
αναπολώντας ζεστό φαΐ
και μια αγκαλιά
αντί να σχεδιάζει την επόμενη μάχη..
Απροσδιόριστα επιλέγεις να είσαι κάτι..
Με μόνη πυξίδα την ίδια σου την ανάγκη..
Ο κόσμος στη ίδια θέση..
Τα σημεία του ορίζοντα εκεί
κι εγώ μ’ ένα τσουβάλι συναισθήματα..
Τι να τα κάνω?
Θέλω να τα πετάξω και τα λυπάμαι
σα ‘ναι η μόνη παρακαταθήκη μου στην ανθρωπιά..
Φώναζα να μ’ ακούσεις..
Μα τι ν’ ακούσεις κι εσύ;
Οι σιωπές δεν έχουν ήχο κι εμένα τα χείλη μου θέλουν να κλείσουν..
Κι ύστερα να πορευτώ στην αιωνιότητα του «σωρού»..
Συντετριμμένη από του έρωτα το δόρυ..
7 σχόλια:
Κουκλίτσα; Φιλάκι!
Φιλάκια κι από 'μένα παλιομπερμπάντη!!
Χαθήκαμε αλητάκι του πάνω κόσμου ..
Με μόνη πυξίδα την ίδια σου την ανάγκη..
Όμορφη γραφή..
να μ' αναζητάς για να σε προσέχω..
Καλώς ξανάρθες Περίπλου..
Πάντα με τον καλό το λόγο..
Σ'ευχαριστώ..
"να μ' αναζητάς για να σε προσέχω." εγώ θα έλεγα.."Να με προσέχεις να σ' αναζητώ.." :)
οχι ποτε μια...αλητισα...δεν ικανοποιιτε με τοσα λιγα ...ανοιγη δρομο.και παντα βγαινη νικητης.....και δεν συμβιβαζετε ποττττεεεεεε.....
Συντετριμμένη από του έρωτα το δόρυ..
H πιο ωραία συντριβή!
Γειά σου Γρηγόρη και καλώς ήρθες..
Χμ.. νικητές ητημένοι;
Προσωπικά νομίζω πως στο παιχνίδι του έρωτα είναι μάλλον αφέλεια να μιλάς για νικητές και ητημένους..
Κούκο αλήθεια πως μπορεί ποτέ μια "συντριβή" να είναι όμορφη..
Δημοσίευση σχολίου