Χάθηκα σε απρόσμενες χαρές
ξελογιάστηκα αποκοιμισμένη
να περιμένω τον έρωτα..
Για ποιόν από μας μίλησε ο καιρός;
Σε πόσους πόθους λήγει η θητεία μας;
Εξισορροπιστής μου η μέρα..
Όταν θα πάρεις το φως
άσε πίσω σου τη ζεστασιά..
Ξέχασα να δίνομαι κι ας λέω..
Λάτρης της ματιάς,
θέλω ν΄αφήσω στο απέραντο
κάθε λέξη,
κι αποποιούμαι τις μνήμες..
Το μονοπάτι των σωμάτων γνωστό
των ψυχών..
αδιάβατο..
Λέω να βάλω ψηλοτάκουνα
να ισορροπήσω ξεχασμένη στον ουρανό
πρίν μαζευτούν τα σύννεφα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου