Τι να γράψω για τη χαρά που χρόνια
τη λύπη περιγράφω..
Μοιάζει με ποτήρι κόκκινο κρασί το γέλιο,
ίσως και με νερό που κυλάει
χαϊδεύοντας ένα βράχο..
Σαν τα χέρια είναι,
περνάει το σώμα
και τελικά δροσίζει την ψυχή..
Τι να σου γράψω
που αν μου δώσεις το μισό σου γέλιο,
θα με φτάσει να γελάω για πάντα..
Τις νύχτες που γινόμαστε παιδιά
χωρίς τη λογική των μεγάλων
σε περιμένω να με κοιμήσεις
ξαπλωμένη σε πουπουλένια σύννεφα..
Τις μέρες μου φτάνει που γελάμε
γαλήνια ξεχασμένοι σ' εκείνα μας τα βραδινά όνειρα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου