
Χωρισμένοι στη μέση,
γεμάτοι και άδειοι ταυτόχρονα
κινούμαστε ανάμεσα σε λιμάνια, αεροδρόμια και εθνικές οδούς
σάμπως εκείνα που ψάχνουμε είναι θησαυροί κρυμμένοι,
κι εμείς με μόνο έπαθλο την ίδια μας την ελπίδα,
ταγμένοι κυνηγοί τους..
Κι εκείνος ο σταθμός απέναντι να μου θυμίζει πόσο εφήμερη
είναι η παραμονή μου στο μισό μου κόσμο..
Νομίζω θα φύγω απ' αυτή τη ζωή με την ίδια απορία
για την αλήθεια και το ψέμα
γιατί η αλήθεια μου μπορεί να είναι το δικό σου ψέμα
κι άλλοτε ένα ψέμα να γίνει ελπίδα για τον καθένα μας..
Ειλικρινά δεν ξέρω αν θ' άλλαζα την ελπίδα μου
με χίλιες αλήθειες σκληρές και κοφτερές σαν μαχαίρια..
Κάθε που ζω το παραμύθι μου επιτρέπω στον εαυτό μου
να γίνεται παιδί στον κόσμο των μεγάλων
κι έφηβος ασυμβίβαστος στο δίκαιο των ισχυρών..
Είναι αυτό που κάνει τον έρωτα,
από είδος εμπορεύσιμο,
σε κήπο συναισθημάτων
κι εμένα ερωμένη που ζητάει ικετευτικά
να γίνει το παραμύθι της
και δικό σου..