Δεν έχει νόημα να κυνηγάς τ' άπιαστο
η αγάπη είναι δώρο
και σα δώρο πρέπει να δίνεται δωρεάν,
γιατί σαν το πληρώσεις δε λογίζεται πια δώρο,
μα εμπορική συναλλαγή..
Κι αν με ρωτήσει κανείς θα πω,
πως τυχεροί είναι εκείνοι
που ξυπνούν μετά απο χρόνια δίπλα στο ίδιο οικείο σώμα
χωρίς να βαρυγκομούν για 'κεινα που έδωσαν
μα κυρίως χωρίς να χρειάζεται να ζυγιάσουν εκείνα που πήραν
αναγνωρίζοντας πως καθετί που πεθαίνει
γίνεται τροφή για να γεννηθεί κάτι άλλο..
Εμείς οι υπόλοιποι,
μέλλει να μείνουμε κυνηγοί της ελευθερίας,
συλλέκτες στιγμών,
κι αιώνιοι οπαδοί του ανικανοποίητου,
που στερημένοι απ' την ικανότητα
ν' αναγνωρίζουμε την αξία της προσφοράς,
θα περιφρονούμε κομπάζοντας εκείνο το τσαμπί με τα σταφύλια
που ποτέ δεν έφτασε το μπόι μας για να τα γευτούμε..
11 σχόλια:
εξαιρετικό και εξαιρετικά γενναίο!
"Εμείς οι υπόλοιποι,
μέλλει να μείνουμε κυνηγοί της ελευθερίας,
συλλέκτες στιγμών,
κι αιώνιοι οπαδοί του ανικανοποίητου,
που στερημένοι απ' την ικανότητα
ν' αναγνωρίζουμε την αξία της προσφοράς,
θα περιφρονούμε κομπάζοντας εκείνο το τσαμπί με τα σταφύλια
που ποτέ δεν έφτασε το μπόι μας για να τα γευτούμε.."
Μπορεί και να είναι εντελώς ανάποδα: Να μην περιφρονούμε αλλά να ονειρευόμαστε και να τιμούμε το υπέροχο εκείνο τσαμπί που ήταν τόσο ψηλά (και που συχνά το ίδιο δεν το ήξερε...), αλλά δεν σηκώσαμε και το χέρι μας να το φτάσουμε, νομίζοντας πάντα ότι ήταν το μπράτσο μας πιο κοντό από όσο πραγματικά ήταν!
Σ' ευχαριστώ Ψαράκη Κ...
Ηλιότυπον,
σωστά, μπορεί και να είναι έτσι..
Αν όμως στ' αλήθεια αναγνωρίζουμε την αξία ενός "Θέλω", και τα χέρια μας μακραίνουν και το μπόι μας ψηλώνει.. βέβαια είναι πιο εύκολο να το περιφρονούμε δεν θέλει ούτε κόπο ούτε πόνο..
..τεσπα καθένας μας έχει ανάγκη κι ένα δικό του παραμύθι για πορεύεται σε τούτη τη ζωή..
γίνεσαι σκληρή...είσαι αρκετά ψηλή για να φάς όσες ρόγες θες από το τσαμπί αυτό...θα πρέπει πάντα να συνεχίζεις να ικανοποιείς το ανικανοποίητο σου...μέχρι να σε ικανοποιήσει το αποτέλεσμα...μέχρι τότε..keep looking...
φιλάκια
Oι "τυχεροί" και οι "υπόλοιποι".. όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουν.
Η ΑΓΑΠΗ ΔΙΝΕΤΕ....και την δινης με πληρη γνωση...και ετσι πρεπη να επιστρεφετε...
καλημερα ..
Ιπποποταμάκι,
ακολουθώ τις συμβουλές σου αλλά μάλλον κάτι κάνω λάθος..
Έτσι είναι και στη μαγειρική μια συνταγή που στον άλλο πετυχαίνει σ' εσένα μπορεί να είναι μια σκέτη αποτυχία..
Είναι να το 'χεις παιδί μου!! :)
Τάκη,
οι "τυχεροί" είναι αυτοί, που δεν ανήκουν σε καμιά περίπτωση στους "υπόλοιπους"..
Όταν νιώθεις έτσι, σίγουρα ανήκεις στους "υπόλοιπους" ακόμα κι αν φαινομενικά ανήκεις στους "τυχερούς"..
Έχεις απόλυτο δίκιο Γρηγόρη..
αιωνιοι οπαδοι του ανικανοποιητου
λες και φοβομαστε να ευτυχισουμε
να πουμε... ειμαι καλα
και ψαχνουμε ξανα ...
βρε μηπως μαθαμε να ζουμε ετσι ?
γιατι να μας μετραμε για τοσο ?
τι αμαρτιες νομιζουμε οτι πληρωνουμε?
για δες το και ετσι ...
παλι δεν εχω ομως απαντηση
Αλητούλα, εγώ από καιρό είχα καταλάβει πως εσύ κατά βάθος θες άντρα-αφέντη!
Να σε πιάνει απ' το τσουλούφι, να σε βάζει κάτω και να σου δίνει να καταλάβεις...
Σκέφτομαι μήπως δεν υπάρχουν "τυχεροί" και "υπόλοιποι"...
Μπορεί να είναι και μία απλή υπόθεση σαδομαζοχισμού όπως ονειρεύεται ο Ασκάρ...
αλήθεια υπάρχουν τσουλούφια τη σήμερον ημέρα? όλες με μαλλί κομμωτηρίου είστε..
Ανόητε Άντρα,
κανείς δεν έχει τις απαντήσεις..
ΌΛοι είμαστε έρμαια των παθών μας και των αδυναμιών μας..
Ασκάρ μου εσύ,
τελικά είσαι ο μοναδικός άντρας που έχει δει την αληθινή μου φύση!!
Τάκη,
εγώ η μόνη σαδομαζοχιστική τάση που έχω είναι να τρώω καμιά στα πισινά..
Κι επίσης ως αντιπρόσωπος της λαικής τάξης, την οποία μάλλον λόγω του καπιταλιστικού σου πνεύματος, σνομπάρεις δεν έχω μαλλί κομμώτηρίου και βγάζω το καπέλο σ' όποιον μπορεί να μου τραβάει το τσουλούφι κι εγώ να θέλω κι άλλο..
Κυριακάτικες καληνύχτες στην άρχουσα ταξη!!!
Δημοσίευση σχολίου