Μετέωρη, βράχος στη άκρη του γκρεμού στέκομαι..
Κουρασμένη να μοχθώ για την καθημερινότητα..
Άδεια, σαν μπαλόνι που δεν μπορεί να πετάξει πια ψηλά..
Ανισόρροπη, απ' την αβεβαιότητα..
Ξένη, από τον ίδιο μου τον εαυτό..
Ψάχνω, την άκρη ενός νήματος που θα με οδηγήσει στη γαλήνη..
Ταλαντεύομαι κουρασμένη ανάμεσα στα θέλω και στα πρέπει..
Μέρες ίδιες, νύχτες κενές..
Έμαθα να περιοδεύω το κενό με οικείοτητα..
Δε νιώθω χαρά, μια λύπη με κρατάει δέσμια..
Συγχώρεσε με εαυτέ μου που κάθε φορά σε προδίδω με τη ματαιδοξία μου,
έλα ν' αγκαλιαστούμε επιτέλους, ν' αγαπηθούμε
να με συγχωρέσεις που έχω ανάγκη να πιστεύω
να με χαιδέψεις όπου πονάω..
Μόνο εσένα έχω..
8 σχόλια:
O μόνος σίγουρος που θα σε συγχωρέσει είναι ο εαυτός σου..
αλλά μη το παρακάνεις και εσύ..τον βρήκαμε εύκολο...
ΥΓ Ελεγα το επόμενο ποστ μου να αναφέρεται στον έρωτα με τον εαυτό μας...
να δεις, και κάπως αλλιώς το λένε!..
αυτό είναι το πρώτο βήμα και το πιο σημαντικό , όταν τα βρεις με τον εαυτό σου τότε μόνο μπορείς να προχωρήσεις μπροστά !
Για τη μαλακία λες βρε Τάκη και ντρέπεσαι να το πεις στο μπλογκ της Αλήτισσας;
Αντε να δούμε τι θα κατεβάσει το δαιμόνιο μυαλό σου!!
Κατερινάκι,
Χρόνια σας πολλά..
Για να τα βρεις με τον εαυτό σου πρέπει να τον ακούς όταν σε προειδοποιεί..
αλητησα τι εγινε και ψυχοπλακωθηκες ...τη σου ειπε ο εατος σου και δεν τον ακοισες??? πηγανε μεχρι το φραγκοκαστελο να δης τους αντικατπρισμους...και ασε τους δικους σου...που ειναι μονο μια ανυσηχια....καλο βραδυ..
ωραία !!!ερμαφρόδιτες αγάπες ρε παιδί μου ...
τα ίδια νιώθω τελευταία..
τοκετός που αναμένω εξελίξεις ..ρε αλήτισσα είσαι φίνο παιδί !!!
OK Γρηγόρη υπόσχομαι να συμμορφωθώ σύντομα..
Σ ευχαριστώ βρε Περίπλου πάντα μ' ένα καλό λόγο είσαι..
:)
Η αλήθεια είναι πως κι εγώ δε με γουστάρω καθόλου όταν είμαι στις μαυρες μου..
Σκέφτομαι να φτιάξω ένα αποκριάτικο ποστάκι μια και οι μεταμφιέσεις έχουνε τη τιμητική τους..
Τα μάτια μου θολώνουν στο κοίταγμα της ίδιας της εικόνας που ξεπροβάλλει πάντοτε τον ίδιο χρόνο...
γέλαγα κλαίγοντας το ίδιο το μοτίβο...που είναι αυτό που
ίδια όλα συνέχεια τα δείχνει...
ψάχνω επίμονα να βρω το λάθος στο ρεφραίν και σβήνω...
το βρήκα...το χασα...το ξαναβρήκα..
δεν είμαι σίγουρος...το χάνω
Κι εγώ το χάνω Ιπποποταμάκι..
Αλλά η ισορροπία όπως και τόσα άλλα άλλωστε κατακτιέται, δε χαρίζεται..
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ,ποιητή..
Δημοσίευση σχολίου