Σάββατο 17 Μαΐου 2008

Απροετοίμαστη..


Μπήκα στο δωμάτιο της αγάπης απροετοίμαστη,ως συνήθως,
είχα ξεχάσει να φορέσω τα καλά μου..
Κοίταζα στην αρχή τα χρώματα,
ανοιξιάτικα σαν και τη δική μου διάθεση..
Χοροπήδησα στα τετράγωνα του πατώματος στο ένα μου πόδι,
μα είχα ξεχάσει τους κανόνες του παιχνιδιού..
Απροετοίμαστη για όλα σε τούτη τη ζωή
άλλοτε μεγάλα κι άλλοτε μικρά
κι εγώ με τα ίδια ρούχα..
Θυμάμαι εκείνη τη φορά που ντύθηκα ανάλογα με την περίσταση
πρέπει να 'ταν γάμος, χαρά μεγάλη,
φορούσα στά μαλλιά ένα στεφάνι με λουλούδια..
Κι απ' το βάθος ακουγόταν μια γλυκιά μελωδία..
'Οταν ξύπνησα κρατούσα στην αγκαλιά μου ένα νεογένννητο
ντυμένο μ' έναν άσπρο μανδύα..
Μόνο με κοιτούσε, δεν έκλαιγε, δεν κουνιόταν..
'Αλλα περίμενα..άλλα..
Απροετοίμαστη,
φυλάω ρούχα στην ντουλάπα,
μπας και τα καταφέρω κάποτε,
να ανταποκριθώ στις περιστάσεις..

2 σχόλια:

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

Καλά κάνω και.. αποφεύγω τέτοια δωμάτια ..λοιπών...
Γράφεις πολύ όμορφα και με πάθος..
Απλά να προσέχεις τα δωμάτια της ψυχής σου ... Δώρα Θεού είναι..
ΚΑΛΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ''αλήτισσα''

Αλητισσα είπε...

Κι εσύ να 'σαι καλά Περίπλου..

Time found you lying motionless The definition of an old love was lying on the wooden floor of memory Each day you scribble a meaningful ins...