Υπερφίαλοι και μόνοι..

http://www.eyelands.gr/site/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=69&Itemid=105

Τα μέσα μαζικής μεταφοράς έχουν τακτικά δρομολόγια..
Τα καιρικά φαινόμενα αλλάζουν σύμφωνα με τις εποχές..
Μα εσύ φοβάσαι το χρόνο και τις αλλαγές..
Κρύβεσαι στην ντουλάπα των συναισθημάτων σου,
ικανοποιώντας τις αισθήσεις σου
με τo άρωμα ενός απορρυπαντικού,
που πήρε τη μυρωδιά της ζωής
και την αντικατέστησε με τη ευωδία
ενός  αφύσικου σκευάσματος σε πλαστικό μπουκάλι..
Οι σχέσεις των ανθρώπων είναι τόσο εύθραυστες και ιδιόμορφες
όσο κι ο ιστός μιας αράχνης.
Οι εραστές, συχνά καμαρώνουν στο πλάι του συντρόφου τους
μα όταν το βράδυ πλαγιάζουν δίπλα του τον μισούν
σα να 'ταν η αγάπη που πρόβαλαν με τόσο καμάρι
έργο τέχνης που έγινε μόνο από ματαιοδοξία..
Συχνά σου λείπει η αφέλεια της ερωμένης
που δεν ξέρει για κείνο
το κρυφό υποχθόνιο, μίσος..
Προσπαθείς να κάνεις πως δεν το γνωρίζεις
με την ελπίδα να το ξορκίσεις,
μαζί με κανά δυο ακόμα νευρώσεις
που κονόμησες τα χρόνια της άγνοιας..
Οι σιωπές των ανθρώπων,
είναι η πιο τρανταχτή φωνή απελπισίας απέναντι στο δεδομένο..
Ο ύπνος σου δεν είναι πια ήσυχος
και τα πράσινα λιβάδια των ποιητών σου φέρνουν εμετό..
Ο κόσμος είναι γεμάτος πίσσα και σκόνη..
Σε αρρωσταίνουν οι αισιόδοξοι
τραγουδιστές του έρωτα..
Ο θάνατος παραμονεύει τα παιδιά σου στη γωνία
κι η πόρνη παίρνει 5 ευρώ την πίπα λόγω κρίσης..
Κλαις συχνά,
ο πόνος σου θυμίζει πως είσαι ζωντανή,
πως έχεις δικαίωμα να πληρώνεις φόρους
και πως θα εξαντλήσεις και την τελευταία σου πνοή ως έντιμος πολίτης..
Τα καλοκαίρια κρατάνε λίγο,
οι έρωτες σου τρώνε σωθικά
κι οι αναμνήσεις σε γερνάνε θυμίζοντας σου
πόσα δεν μπορείς πια να κάνεις και πόσα θα αναζητάς,
επειδή δεν πρόλαβες να τα ζήσεις..
Κι εγώ σου φωνάζω απελπισμένα
σα να 'σουν  άλλη,
ξένη κι αποκομμένη από 'μένα,
πως όσα πέρασαν κι όσα έγιναν δεν θα ξαναγυρίσουν..
Μα εσύ τρελή, θαρρείς πως θα φέρεις πίσω όσα στερήθηκες
γλείφοντας απ' το πάτωμα το χυμένο γάλα..

Ανίατη ασθένεια..

Νιώθω τα χνώτα σου στο λαιμό μου,
γνώριμη μυρωδιά καπνού και αλκοόλ
κι ας κρύβεσαι πίσω από ένα παραπέτασμα γλαφυρής αδιαφορίας
Σαν ήρωες κλασσικού μυθιστορήματος
δεχόμαστε τη μοίρα μας αδιαμαρτύρητα..
Οι ασυνάρτητες εικόνες όσων θυμάμαι
δε φτάνουν για να φτιάξουν μια ξεκάθαρη ανάμνηση..
Ο εαυτός μου με παρασύρει σ' ένα αέναο παιχνίδι αυτοκαταστροφής,
η λογική δε μου επιτρέπει να αυτοκτονήσω
κι έτσι προτιμώ να ζω μέσα από σκατένιες αράδες που μόνο εγώ καταλαβαίνω..
Ωραία,
περάσαμε από τούτη τη ζωή με ανάλαφρα χορευτικά βήματα
πληρώσαμε και μερικούς λογαριασμούς κι έτσι αποκτήσαμε λόγο ύπαρξης..
Έχω και ΑΦΜ μαλάκες!
Τι λέτε είστε πλέον σίγουροι πως υπάρχω, έτσι δεν είναι;
Ο μόνος τρόπος να υπάρχεις σήμερα είναι να χρωστάς,
αριθμός με όνομα και ημερομηνία γέννησης
στο παιχνίδι των άπληστων χρυσόψαρων
που έχουν ξεχάσει πως ακόμα και η απληστία έχει όριο της το Θάνατο..
Είμαι κι εγώ ένα αστικό καταναλωτικό θύμα στον κόσμο που φτιάξατε με τη συναίνεση μου,
δημιούργημα σας,
πιστός οπαδός των αριθμολάγνων της σύγχρονης νομοτέλειας..
Θα μ' άρεσε να περπατήσω στο χώμα ξυπόλητη
μα έμαθαν τα πόδια μου τη μαλακάδα των παπουτσιών
κι είναι δύσκολο να αντέξω τον πόνο της επαφής με τη χέρσα γη..
Θα 'θελα να ρθω κοντά στη φύση μα είμαι είδος μεγαλωμένο σε ζωολογικό κήπο
και δεν ξέρω πως να την αντιμετωπίσω,
το DNA μου έχει ξεχάσει από καιρό τις εντολές  επιβίωσης χωρίς τεχνικά μέσα..
Υπάρχει για μένα μια και μοναδική ελπίδα να γραφτώ στο πάνθεον των "επαναστατών"
κι αυτή λέγεται "ανίατη ασθένεια"..

F.Pessoa

Για να δεις τα χωράφια και τον ποταμό

Δεν είναι αρκετό να ανοίξεις το παράθυρο.

Για να δεις τα δέντρα και τα λουλούδια

Δεν είναι αρκετό να μην είσαι τυφλός.

Είναι επίσης απαραίτητο να μην έχεις φιλοσοφία.

Με την φιλοσοφία δεν υπάρχουν λουλούδια, μόνο ιδέες.

Υπάρχει μόνο ο κάθε ένας από εμάς, σαν μια σπηλιά.

Υπάρχει μόνο ένα κλειστό παράθυρο, και ένας ολόκληρος κόσμος έξω,

Και ένα όνειρο για το τι θα μπορούσαμε να δούμε αν το παράθυρο ήταν ανοιχτό,

Το οποίο δεν είναι ποτέ αυτό που βλέπουμε όταν το παράθυρο είναι ανοιχτό.