Νιώθω πολύ ωραία απόψε,
ερωμένη του βασιλιά των αδυνάτων
με το δάχτυλο στη σκανδάλη και ψηλοτάκουνα..
Αν πεθάνω απόψε στο δρόμο, τρέχοντας να ξεφύγω
θα βρουν κάτω απ΄τα ρούχα μου τη μαρτυρία
πως ένιωθα σπουδαία,
μεταφρασμένη σ'ένα υπέροχο σετ εσώρουχα
που δούλεψα υπερωρίες για ν΄αποκτήσω..
Θα ήθελα να με κηδέψουν μόνο μ' εκείνα,
δίπλα του,
πάντα με ζέσταινε το σώμα του
και νομίζω ότι θα μου χρειαστεί η ζεστασία..
Πολλά χρειάζεται κανείς όσο κρατάει τον κόσμο στη γροθιά του
λεφτά, μέσα μεταφοράς, επιβεβαίωση,
μα σαν τελειώνει το παιχνίδι
του φτάνει να ξέρει πως θα 'χει ζεστασιά και δέρμα ν' ακουμπάει..
Μη με ρωτάτε πως το ξέρω,
κρατάω πιστόλι και φλερτάρω με το θάνατο,
δε γίνεται να υποκριθώ πως φοβάμαι
μόνο να τρέξω θέλω,
το χρόνο να σταματήσω,
να παγώσει στη σκηνή
που τινάζω τα μυαλά μου στον αέρα..
