Δεν ξέρω κανένα τρόπο να μιλώ για τα συναισθήματα μου,
από 'κείνες τις λέξεις,
που πληκτρολογούν τα χέρια μου..
Αναρωτιέμαι αν φταίνε τα χρόνια της προσπάθειας μου να επιβιώσω
ή γεννήθηκα με τη συγκεκριμένη αναπηρία..
Σε κοιτάζω, φωτεινό, να διώχνεις το σκοτάδι μου
και βουτάω βαθιά, αποκαμωμένη απ' το φως..
Τρόμαξα να το συνηθίσω και τώρα το ψάχνω
κάθε που έχει λιακάδα..
Δυσκολία προσαρμογής στο φως,
πώς να ξανακάνω το δέρμα μου ανθεκτικό στη ζεστασιά;
Μουδιάζω κάθε που επιστρέφω,
τυφλώνομαι κάθε που ανοίγω τα μάτια..
Γίνομαι γυναίκα στο βλέμμα σου,
μα άλλο ψάχνω να γίνω..
Μάθε μου ν' ανοίγω τα μάτια χωρίς να πονάνε..
