Σάββατο 11 Ιουνίου 2011

Δακτυλογράφος..

Είμαι δακτυλογράφος του Μεγάλου Αφεντικού..
Όταν έχω την πολυτέλεια της κριτικής σκέψης,
καταλήγω στο συμπέρασμα πως μάλλον γεννήθηκα δακτυλογράφος
καθώς το μονότονο κλικ των πλήκτρων
είναι ταυτόχρονα η πιο παλιά μα και η πιο πρόσφατη ανάμνηση
που διατηρώ από τούτο δω τον  υπέροχο κόσμο..
Νιώθω πως δεν πέρασα παιδική και εφηβική ηλικία
είναι σαν να τάχθηκα στην υπηρεσία Του αμέσως μετά τη γέννηση μου,
και πως ο μόνος τρόπος σύνδεσης μου με τον κόσμο,
ο ομφάλιος λώρος που με κρατάει στη ζωή,
είναι αυτή η βαρυσήμαντη εφεύρεση που αποτυπώνει γράμματα και λέξεις στο λευκό χαρτί..
Τα γράμματα είναι μονότονες εικόνες,
μα οι λέξεις είναι σπουδαία έργα τέχνης,
θα ήταν όμορφο να μπορούσα να τις χρησιμοποιώ όπως εγώ θέλω
κι όχι κατά τις υπαγορεύσεις Εκείνου..
Αν είχα τη δύναμη της έκφρασης δικιά μου,
κάθε που ένιωθα μοναξιά
θα δακτυλογραφούσα λόγια συντροφιάς και κατανόησης να μου ζεσταίνουν την καρδιά..
Μα τι να πεις..
Ο κόσμος μου είναι γεμάτος άγνωστους προορισμούς,
μολυσμένα αστικά τοπία μεγαλουπόλεων,
πινακίδες που φωτίζουν τα σκοτεινά όνειρα ανθρώπων με υπολογιστικά μυαλά
και δρόμους από πίσσα και τοξικά υλικά που ασφυκτιούν στις επιθέσεις της αιθαλομίχλης..
Δε θα επέλεγα ποτέ να ταξιδέψω στους προορισμούς των επιστολών μου
μα είμαι σίγουρη,
πως κάπου εκεί κοντά θα υπάρχουν μέρη προσιτά στους ταξιδευτές..
Εγώ όμως δεν είμαι σαν εκείνους
είμαι απλά μια δακτυλογράφος
μια αδιάστατη φιγούρα
με συγκεκριμένη μισθολογική αξία και περιορισμένα όνειρα
που αντί να ζωγραφίζει λέξεις
απεικονίζει ένα από τα θαύματα της επικοινωνίας του ανθρώπινου πολιτισμού
με ασήμαντα κλικ στο λευκό χαρτί...

13 σχόλια:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Καλημέρα Αλητούλα και Χρόνια Πολλά, να τα χιλιάσεις!
Να ζεις να δακτυλογραφείς...

Κάποια στιγμή αργότερα θα σου κάνω κι απ’ το δικό μου μπλογκί αφιέρωση-ανάρτηση!

Αλητισσα είπε...

Αι στο καλό βρε ρεμάλι με συγκίνησες!!!
Σ' ευχαριστώ πολύ πολύ!!!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Μη νομίζεις πως θα σε κολακέψω όμως...

Αλητισσα είπε...

Κακώς..
Δε νομίζεις ότι μου αξίζει και λίγη κολακεία;
:)

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Για κολακεία, περίμενε να επιστρέψει ο Τάκης!
Μεγάλος μουνογλείφτης!

takis είπε...

Ναι ...
υποκλίνομαι..
στα γόνατα.......

ΥΓ Περισσότερα αύριο απο λίγο μακρυά.

Αλητισσα είπε...

Είδες βρε ρεμάλι τι τζεντελμαν είναι ο Τάκης;

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Γλοιώδης είναι!

takis είπε...

Ναι , γλοιώδης ίσως αλλά τζέντλεμαν..

ενω εσύ ενα "απλό σκληρό αντράκι"

(για το σκληρό έχω αμφιβολίες..)

Ανώνυμος είπε...

Εγω θα σε κολακέψω όμως, όχι γ ν γίνω αρεστή κ να με κάνεις φίλη, αλλά γιατί απ το γραπτό σου, καταλαβα πως αναμφισβήτητα, είσαι σίγουρα κάτι πολύ παραπάνω από μια απλή δακτυλογράφος, μια αδιαστατη φιγούρα. Και κατ αρχάς από οτι βλέπω είσαι Αλήτισσα από ανάγκη κα Γυναίκα εκ πεποιθήσεως! Αν κ προσωπικά είμαι τ αντίθετο, είδες όμως; Ημαστε κάτι παραπάνω οποσδήποτε!;)
Καλό βράδυ να χεις, χαίρομαι που σε πετυχαίνω. :)


*Κατερίνα

Ανώνυμος είπε...

ποιος είναι ο γλοιώδης αλλά τζέντλεμαν τακης; θ παώ μια βόλτα ν ιδώ!

*Κατερίνα

τσιριον!!!!! :)

Ανώνυμος είπε...

περνάω και μια απο ασκαρδαμυκτί, γιατί εχω αδυναμία στα ρεμάλια, ναί; ολά καλά; τι με συμβουλέυεις; καλυτερα ν τους αποφύγω;


*Κατερίνα

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Κατερίνα, το «ρεμάλι» περνάει φάση ... προσευχής και νηστείας!

Time found you lying motionless The definition of an old love was lying on the wooden floor of memory Each day you scribble a meaningful ins...