Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

Ένα κόκκινο ποδήλατο

Τον τελευταίο καιρό ονειρεύομαι ένα κόκκινο ποδήλατο,
ένα κατακόκκινο γυαλιστερό ποδήλατο,
σαν εκείνο που μου χάρισε ο πατέρας μου όταν ήμουν παιδί..
Να κοντράρομαι στις λεωφόρους με τις αυτοκινούμενες μηχανές
με μοναδικό τρόπαιο την έλλειψη βιασύνης ενάντια στη ρομποτική τεχνολογία..
Δεν είναι καμιά οικολογική συνείδηση που κατευθύνει τούτη δω την επιθυμία μου,
μα η δική μου η ανάγκη να ξαναγυρίσω στις αλάνες των παιδικών μου χρόνων,
εκείνο το συναίσθημα πως ο χρόνος είναι αιώνιος κι η βιασύνη αρωγός της ωρίμανσης..
Θέλω να έχει κατάμαυρες ολοκαίνουργιες ρόδες και να καμαρώνω την όψη του ανάμεσα
στα ακριβά οχήματα που ανήκουν στις τράπεζες
και τις νευρώσεις των λογαριασμών του γραμματοκιβωτίου..
Να είναι δική μου η δύναμη της κίνησης
και μόνη μου αγωνία, να έχω τα λάστιχα γεμάτα αέρα..
Να έχω και μια σχάρα στο πίσω μέρος
να παίρνω τους περαστικούς να μοιράζονται μαζί μου το όνειρο..
Να βάζω πάνω του όσους αγαπώ
και να τους αφήνω να τεντώνουν επιδεικτικά τα πόδια τους
όπως κάναμε τα χρόνια της αθωότητας..
Να έχω την αγωνία πως είναι ακόμα εκεί που το άφησα
και να γρασάρω την αλυσίδα του,
που θα αφήνει εκείνο το μαύρο λεκέ στο πλάι του ποδιού μου
μαρτυρία πως είμαι ακόμα παιδί και δεν φοβάμαι τους λεκέδες..
Να περιφέρομαι αδιάφορη για το περασμένο της ηλικίας μου
ανάμεσα σε ζωηρά πιτσιρίκια
που θα κοιτούν περιφρονητικά την  γυαλιστερή μου σχεδία
με την άγνοια πως η γυαλάδα στο χρώμα
είναι απλά η παραδοχή της απουσίας  μου
από τον χρωματιστό τους κόσμο
που δε χρειάζεται να ντύσει την ομορφιά με φανταχτερά στολίδια..
Να είναι εκείνο η απαρχή της καινούργιας μου ζωής
σ' ένα κόσμο που οι άνθρωποι
απολαμβάνουν την ηρεμία της καθυστέρησης,
την αργοπορία των κουρασμένων μελών,
και τον πλούτο του δωρεάν ταξιδιού στον κόσμο των ονείρων..

17 σχόλια:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Μήπως ονειρεύεσαι πώς θα κάνεις τη ζωή κανενός φουκαρά "ποδήλατό";

Αλητισσα είπε...

Ε μα φυσικά αυτό άλλωστε δεν είναι το όνειρο κάθε γυναίκας;

Ανώνυμος είπε...

έτσι υπέροχα που περιγράφεις την ποδηλατάδα σου...θέλω κι εγώ... ένα ποδήλατο σαν το δικό σου... για να μην είναι όμως ίδια και τα μπερδεύουμε, εγώ λέω να πάρω ένα πράσινο...και μετά εγώ θα σε λέω Σταμάτη κι εσύ εμένα Γρηγόρη...και θα είναι δικά μας τα φανάρια όλα κι εμείς θα αποφασίζουμε ποιό θα ανάβει και πότε...θα κουμαντάρουμε το χρόνο και για κάθε 5 χρόνια θα μεγαλώνουμε 1... Είσαι??

η ανώνυμη (ηη...)
:))

takis είπε...

Βρε καλως τα παιδιά!
Ολα εδω μου είσαστε ..με τα ποδήλατα έτοιμοι..

θα φέρω και εγω το δικό μου..
αυτό με τις 3 ρόδες..

Αλητισσα είπε...

Αν είμαι λέει;
Φύγαμε!!!

Τάκη με τρεις ρόδες ξέρεις δεν πάει και πολύ γρήγορα..
Θα φας τη σκόνη της ανώνυμης κι εμένα..

ΚΙΡΚΗ είπε...

Ναι, με ένα ποδήλατο και τα χέρια ψηλά, ανοιχτά να πατάμε τα πετάλια!
Φιλιά, μου έλειψε η γραφή σου και φταίω εγώ γι' αυτό!

Ανώνυμος είπε...

Πόσο ονειρική ακούγεται η απελευθέρωσή σου γλυκειά αλήτισσα. Εγκλωβισμένη όμως θα μείνεις αν δεν ...απογειωθείς. Δυστυχώς εκεί έξω κυνηγάνε να σου σκάσουν τα λάστιχα.

Τα σεβη μου :)

Αλητισσα είπε...

Κίρκη μου και τα χέρια ανοιχτά και τα πόδια τεντωμένα..
Κι εμένα μου έλειψες..


Ατάσθαλε καλώς όρισες..
Αν υποψιαστώ ότι ξέρεις ποιος υπονομεύει την απόδραση μου και δεν το λες θα το θεωρήσω συνενοχή!

Areadne είπε...

και τον πλούτο του δωρεάν ταξιδιού στον κόσμο των ονείρων..
μοναδική μας πολυτέλεια πια...
καλημέρα καλώς σε βρήκα πάλι
(αν θυμάσαι....Αλκυόνη peri-planiseis....χαμένος κωδικός)
φιλώ σε

Αλητισσα είπε...

Καλώς την Αριάδνη πρώην Αλκυόνη!!
Καλώς ξαναβρεθήκαμε!!!
Φιλιά κι από εμένα!!

Ανώνυμος είπε...

είχα ακούσει κάποιους βράδυ με τα ποδήλατά τους να ψιθυρίζουν "Μη φοβάσαι τα αυτοκίνητα, τη σκιά σου μόνο..."

Αλητισσα είπε...

Ατάσθαλε,
ούτε αυτοκίνητα, ούτε σκιές φοβόμαστε.. όποιος προσέχει δεν έχει λόγο να φοβάται..

Αλητισσα είπε...

ΕΚΤΑΚΤΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ!!!
Η αλήτισσα επιτέλους θα γίνει Θεία..
Από σήμερα μπορείτε να με προσφωνείτε με οποιοδήποτε συνθετικό έχει μέσα τη λέξη Θεία..
Σας φιλώ αλήτικα και σας διαβεβαιώνω ότι νιώθω υπέροχα..
Τρια λα ρι λα λι λαλ λο!!!!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Με τρεις ρόδες ο Τάκης;
Με τέσσερις εγώ!
(πάντα θα του ρίχνω στ' αυτιά του αποτυχημένου!)
Θα το βάζουμε και στο τελευταίο βαγόνι του μετρό, οπότε δεν θα τρώμε και τη σκόνη της ανώνυμης...

Αλητισσα είπε...

Εσένα σε βλέπω Ασκαρ να μας κυνηγάς με κανένα ΠΙ..

Ανώνυμος είπε...

Και με "θου" κεφαλαίο παρακαλώ!
Ξεκίνα εντατικά λοιπόν αγαπητή "Θεία", γιά απόκτηση εμπειρίας ως κατωτέρω:

http://www.youtube.com/watch?v=izUAVPOXmP4

Αλητισσα είπε...

Α μα ούτε να με ξέρατε, δεν θα είχε τόση επιτυχία ο συνειρμός σας Ατάσθαλε..
Σας ευχαριστώ πολύ μόνο που εγώ θα είμαι η Θεία Αλήτισσα..

Time found you lying motionless The definition of an old love was lying on the wooden floor of memory Each day you scribble a meaningful ins...