Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009



Φτιαγμένοι από μικρά κομμάτια είμαστε
εικόνες κόσμων που μετουσιώνονται κι αποσυντίθενται στο πέρασμα του χρόνου..
Κι εγώ που δεν τον προφταίνω το χρόνο
κι ας τον αγαπώ,
με την αγάπη και το σεβασμό που 'χει ο μαθητής στο σοφό του δάσκαλο,
γυρνώ τα σοκάκια του κόσμου ψάχνοντας την αλήθεια του..
Στο πέρασμα μου αφήνω την αθωώτητα μου σκουριασμένη,
σαν το ξεραμένο αίμα στο παρθενικό σεντόνι της πραγματικότητας..
Δεν είμαστε φτιαγμένοι από πέτρα μα το πιο μεγάλο μας αμάρτημα
είναι η αποδοχή της όποιας σταθερότητας
σα να ΄ναι η γη ακίνητη
κι χρόνος δημιούργημα της φαντασίας μας..
Κι η γη που με γέννησε
κι αυτή με γέλασε πολλές φορές
κι ο ουρανός που λάτρεψα,
μ' αφηνει μετέωρη να φτερουγίζω
κι η θάλασσα που με νανούριζε,
με τις φουρτούνες της με κούρασε..
Να γείρω θέλω στα χέρια του άγνωστου θεού,
όχι γυναίκα μα άνθρωπος χωρίς πάθη και φύλο
ν' αφουγκραστώ την ανάσα της αγάπης
να νιώσω τη ζεστασιά της αθωώτητας
να κοιμηθώ και να ξεχάσω πως τούτος δω ο κόσμος
με πληγώνει ανεπανόρθωτα με παιχνίδια που δεν θέλω να είμαι συμμέτοχος..

7 σχόλια:

Κούκος είπε...

Έχε το χρόνο σου συντρόφισσα...

Χωρίς τίτλο αλλά με τόση αλήθεια!

Tzeve είπε...

η φωτιά που με ζέσταινε, ήρθε σαν λάβα και με έκαψε...

μου άφησε ανεπανόρθωτα σημάδια...

κάηκε η σάρκα μου...και η ελπίδα μου μαζί της

takis είπε...

Παραπονιάρικη Αλήτικη πέννα..
σε καλές στιγμές.

Αλητισσα είπε...

Ξέρεις Κούκο την αντικειμενική αλήθεια πρέπει να την ξεθάψεις..
Κι εγώ έχω κουραστεί να λερώνω τα χέρια μου χώματα..

Έτσι είναι Ιπποποταμάκι όποιος δεν είναι σόφρων καίγεται..
Πέρασα μεγάλο μέρος της ζωή μου με κυνισμό και κατηγορήθηκα γι' αυτό αλλά τελικά δεν έιχα άδικο..

Τακούλη μου, που θα 'λεγε κι η Κάντυ, παραπονιάρα είμαι όμως όχι άδικα..
Μαθαίνω όμως..

Ιάκωβος είπε...

εγώ πάλι τον χρόνο δεν τον αγαπώ - συμφιλιώνομαι θα το έλεγα..
Αν θέλεις, ρίξε το βλέμμα σου κι εδώ: www.alexiptoto.net - Αλεξήπτωτο, Διαδικτυακό Περιοδικό Λόγου και Τέχνης.
Καλό βράδυ...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Εμένα δεν θα με πεις "Τακούλη σου";

Αλητισσα είπε...

Ιάκωβε,
καλώς όρισες καταρχήν..
Το "Αλεξήπτωτο" είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα και σ' ευχαριστώ για την ενημέρωση..
Όσο για το χρόνο..σου παίρνει απέξω σου και σου δίνει μέσα σου, αν φυσικά θέλεις να πάρεις..Εγώ προσωπικά που δεν υπήρξα ποτέ σταρ του σινεμά μόνο ωφελημένη μπορώ να νιώσω..

Ασκάρ,
εσένα προτιμώ να σε λέω "Ασκαρούλη μου" αν δε σε πειράζει..
Αν πάλι προτιμάς το "Τακούλη μου" κανένα πρόβλημα..
Όπως και να 'χει και προς αποκατάσταση κάθε παρεξήγησης εγώ εκφράστηκα όπως θα έκανε η Κάντυ που είναι γλυκιά και ναζιάρα..
Εγώ μια αθυρόστομη αλήτισσα είμαι μην μπερδεύεσαι..

Time found you lying motionless The definition of an old love was lying on the wooden floor of memory Each day you scribble a meaningful ins...