Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009

Παρακαταθήκες..


Η φωτό είναι της μικρής μου φίλης της Λυδίας


Είχε γράψει για τον έρωτα σε κίτρινες περγαμηνές
παρακαταθήκες στον εαυτό της να μην ξεχάσει..
Κάθε που έγραφε μια γραμμή έφτιαχνε μια ανάμνηση
με την ελπίδα σαν την προδώσει ο νους να έχει να θυμάται
πως έμαθε να επιπλέει στον κόσμο των συναισθημάτων..
Όσο πιο λίγο πίστευε τόσο πιο σημαντικές γίνονταν οι λέξεις,
σκαλίσματα στο δέρμα του μυαλού
καρτ-ποστάλ τόπων που επισκέφτηκε και
κάποτε θα νοσταλγούσε..
Συχνά αναρωτιόταν με ποιά μονάδα μετριέται
η αγωνία της συνάντησης,
σε πόσα καρδιοχτύπια ο χρόνος μέχρι την επόμενη αγκαλιά,
σε πόσες σελίδες γράφεται μια ιστορία αγάπης..
Κι άλλοτε πάλι πόσο κρατάει ο πόνος του έρωτα
και πόσο του αποχωρισμού η πληγή..
Σε ποια γλώσσα μιλάς στην ψυχή του άλλου
και ποιο άγγιγμα σε ξεχωρίζει από τα άλλα χέρια..
Κι έμεινε εκεί να γράφει,
μέχρι να ξαναβρεί κουράγιο να ξαναζήσει..

6 σχόλια:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Νομίζω πως αυτές τις καταστάσεις όσο πιο πολύ τις σκέφτεσαι και τις "ψειρίζεις" τόσο περισσότερο χάνεσαι και μπερδεύεσαι!

(πολύ σε γουστάρω καουμπόισσα... άγριο θηλυκό! χεχε)

gregory είπε...

ΟΣΑ ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ ΓΡΑΦΗς...
ΟΣΑ ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ ΣΚΕΦΤΕΣΕ....
ΟΣΑ ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ ΦΑΝΤΑΖΕΣΕ....

..ΓΙΑ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΕΡΩΤΑ...

ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΗΤΕΡΑ ΝΑ ΜΗ ΠΕΡΙΜΕΝΗς ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ...ΑΠΛΑ ΑΓΑΠΑ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΕΨΟΥ..

Tzeve είπε...

με την ελπίδα σαν την προδώσει ο νους να έχει να θυμάται...

αρκεί η ελπίδα να είναι πάντα εκεί...να σου κρατάει το χέρι

Ψαράκης Κ. είπε...

ακόμα και οι "αλήτισσες" μελαγχολούν (λίγο?)

πολύ ωραίο !

takis είπε...

"Κι έμεινε εκεί να γράφει..μέχρι να ξαναβρεί κουράγιο να ξαναζήσει.."

Δηλαδή αν ξαναβρεί κουράγιο θα σταματήσει να γράφει?
Παραμυθού Αλήτισσα..

ΥΓ Αυτή η Λυδία ποιά είναι ρε παιδί μου..εχεις ξαναβάλει φωτό της

Αλητισσα είπε...

Ασκαρούλη,
λες να συναντηθούμε σε κανενα Μπαλνταφαν;
..να προσέχεις να μη στην πέσει καμιά καουμπόισα!!!

Γρηγόρη,
μερικοί δεν είμαστε φτιαγμένοι για τον έρωτα όσο γρηγορότερα το καταλάβουμε τόσο καλύτερα..

Ξέρεις τι λένε για την ελπίδα Λασπολόγε,έτσι δεν είναι;
Βέβαια ένας φίλος μου που έχει πεθερά Ελπίδα δεν είναι καθόλου χαρούμενος!!

Ψαράκη Κ,
καλώς όρισες..
Σ' ευχαριστώ..

Τάκη,
η Λυδία είναι η κόρη της πιο καλής μου φίλης κι εύχομαι κάποτε να καμαρώνει όλος ο κόσμος τις φωτογραφίες της..
Είμαι παραμυθού τι να κάνουμε!!

Time found you lying motionless The definition of an old love was lying on the wooden floor of memory Each day you scribble a meaningful ins...