Κυριακή 3 Αυγούστου 2008

Καρικατούρα


Σκέψεις στη φούρια του καλοκαιριού
Υγρή ζέστη και το μυαλό μου παγωμένο..
Αναλογίζομαι το χρόνο και το χώρο
μ’ ευγνωμοσύνη..
Αναρωτιέμαι
αν τα ένστικτα τιθασεύονται χωρίς κόστος..
Πριν βρω στοργή
είχα μόνο εκείνα ή
ήταν μετά την υποψία της που τα θυσίασα;
Τι έμαθα και τι ξέχασα
ο απολογισμός των ημερών μου στον κόσμο τούτο..
Όλα εκείνα που προσπαθώ ν’ αποχωριστώ
καιροφυλακτούν..
Κάθε μου σκέψη και όνειρο
μοιραία συναντά τα ίδια εμπόδια..
Σε κάθε εικόνα μου υπάρχει
μια χρωματική έλλειψη..
Με το βλέμμα ν’ ατενίζει την επόμενη μέρα
οι επιθυμίες μου με τρομάζουν σαν ξαφνικό τρανταχτό γέλιο..
‘Έλα’ λέω
‘στα μπαλκόνια υπάρχουν ακόμα λουλούδια’
μα δεν είμαι σίγουρη αν τα βλέπω..
Κι εκεί κλείνει το κέλυφος που τόσο μισώ
πόρτες παράθυρα κλειστά με προστατεύουν
από ‘κεινα που δεν μπορώ ν’ αντέξω..
Παράταιρη νιώθω
καρικατούρα κάποιου περιπλανώμενου ζωγράφου,
φτιάχτηκα για λόγους βιοποριστικούς
με την αφελή επιθυμία της αναγνώρισης κάποιου χαρίσματος
εξυπηρετώ ένα σκοπό που έχει να κάνει μόνο με την ανάγκη της επιβίωσης..
Αν είχα σήμερα την επιλογή
θ’ άφηνα το σώμα μου βορρά στα θηρία της πόλης..
Αν ήταν να θυσιαστώ θα ‘θελα να ήταν στον βωμό της παρέκκλισης..

6 σχόλια:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Επιτέλους, σε ξαναβρίσκω!
Η παλιά, υπέροχη, μελαγχολική και ευαίσθητη "Αλήτισσα"...
Κρατάω κυρίως το ‘στα μπαλκόνια υπάρχουν ακόμα λουλούδια’!

candy's τετραδιάκι είπε...

Kαλως την κουκλα μας!

:)

Αλητισσα είπε...

Σας φιλώ και τους 2 Ασκάρ και Καντούλα

Κούκος είπε...

Mε μεγάλη μου χαρά και εγώ σε ξαναπετυχαίνω! Ποτέ μου δεν κατάλαβα πως και γιατί εξαφανίστηκες. Αλλά τι πειράζει πια; Αρκεί που είσαι πάλι εδώ, με των ματιών σου την φωτιά σημαία...

Ξεχασμένη Λολίτα είπε...

Ω! Μοντιέ!
Νοσταλγική γραφή!

Αλητισσα είπε...

Γειά σου κι εσένα Κούκο..

Γιατί "ξεχασμένη", Λολίτα..;

Time found you lying motionless The definition of an old love was lying on the wooden floor of memory Each day you scribble a meaningful ins...